1- کوره ی چاهی
این کوره ها در زمین حفر می شوند و خشت ها به صورت هره به طور منظم و با رعایت فضای خالی مناسب روی هم چیده می شوند سپس در کوره کاهگل می کشند و سوخت از زیر کوره به آن داده می شود. البته این کوره دیگر کاربرد ندارد و منسوخ شده است.
2- کوره ی سنتی ایرانی
در این کوره ها، خشت ها بر روی آتش به شکل مخروط ناقص قرار گرفته و سطح آنها را با گل می پوشانند. در این کوره آتش و آجر ثابت می مانند و فقط حرارت در قسمت های مختلف کوره متغیر است. این کار باعث می شود که کیفیت آجرها متفاوت شود. بعضی آجرها که در کف کوره بوده اند را آجر جوش و آنهایی که در سطح مخروط ناقص بوده اند را آجر نیم پخته می نامند. نسبت به حرارتی که آجر ها دیده اند مقاومت آنها نیزمتفاوت است آجر هایی که زیر همه بوده اند به رنگ سبز هستند و برای اسکلت سازی مورد استفاده قرار می گیرند و سپس آجر های بهی هستند که برای دیوارهای غیر بار بر استفاده شده و در آخر آجر نیم پخته است که نیاز به پخت مجدد دارند و به کوره بازگردانده می شوند.
3- کوره ی هوفمان
در این کوره آجرها ثابت بوده و حرارت متغیر می باشد . درون این کوره ها حجره هایی وجود دارد که در کنار هم بوده و به آنها قمیر می گویند . آجرهایی که در این کوره پخته می شود از لحاظ هزینه و کیفیت مناسب می باشند.
4- کوره ی تونلی
در این کوره آتش ثابت بوده و خشت ها با واگن های متحرکی به داخل کوره منتقل می شوند. این آجر ها واقعا ممتاز بوده و برای کارهایی تزئینی و همچنین نمای ساختمان استفاده می شوند.